• Route: Verona – Montagnana
• Afstand: 70 km
• Totale tijd: 5 uren
• Fiets tijd: 4 uren
• Weer: De dag begon met veel regen, vanaf 3 uur droog. Temperatuur was 24 graden.

Vanmorgen bij het ontwaken drupte de regen al op de tent… En het werd voorlopig niet meer droog. Dus wij zijn naar binnen gegaan en eerst ontbeten in afwachting van het weer. Het bleef maar regenen. Fietspakjes aangetrokken. Het bleef maar regenen. Uiteindelijk gewapend in regenkleding, nellie in een vuilniszak omgetoverd tot fietsrokje, de elementen getrotseerd. Ondanks de regen lekker gefietst. We hadden vandaag een vlakke route en wind in de rug. Onderweg nog een kopje thee gehaald om weer even op te warmen en later wederom een bermpicknick, meer een oprit picknick. Rond half 6 gearriveerd in het mooie Montagnana. Dit stadje is nog geheel ommuurd. We hebben de tent maar weer opgezet zodat deze kan drogen. Met het risico dat deze morgen weer nat is maar dat zien we dan wel weer. Daarna het stadje in om een hapje te eten. Rond half 10 werd het schemerig, in de kantine van de jeugdherberg nog wat gedronken en daarna gaan slapen.

• Route: Brentino – Verona (1835 km)
• Afstand: 45 km
• Totale tijd: 5 uren
• Fiets tijd: 3 uren
• Weer: Heerlijk zonnig weer met een temperatuur van 30 graden. Wel tegenwind uit het zuiden.

Vanmorgen ontwaakt bij een heerlijk zonnetje wat als voordeel heeft dat de tenten zomaar droog zijn. Ook mazzel met het ontbijt. We waren namelijk door onze eigen proviand heen maar toevallig serveert deze camping ook ontbijt omdat er ook een B&B bij zit. Dat bespaarde ons kilometers fietsen op een lege maag. Weer lekker de tijd genomen voor het ontbijt omdat we een korte etappe hebben vandaag. We zijn van plan naar Verona te fietsen en daar de rest van de dag/avond rond te kijken. Om half 11 vertrokken. We komen eerst langs Rivoli waar het dal zich versmalt tot een kloof. Aangezien er geen plek is voor een weg moeten we nog even klimmen om de alpen achter ons te laten. Vervolgens kunnen we over het fietspad langs het kanaal tot de rand van het centrum van Verona komen. Ook daar weer een klimmetje om bij de camping te komen. We zitten vandaag op een kleine stadscamping. Na wat eten en douchen gaan we het centrum in. Lekker geslenterd, genoten van de mooie oude gebouwen, de mensen, ijsje gegeten, heerlijk. We zagen in de stad al donkere luchten dus terug naar de camping gewandeld. Daar aangekomen begon het te onweren en regenen, net op tijd. Voor alle buren op de camping die nog in de stad waren de was nog snel van de lijn gehaald en in de tent gelegd. Daarna in onze tentjes gekropen en gaan slapen.

• Route: Trento – Brentino
• Afstand: 80 km
• Totale tijd: 8,5 uur
• Fiets tijd: 5,5 uur
• Weer: Zelfde als gisteren, heerlijk zonnig weer met een temperatuur van 28 graden. Wel een stevige tegenwind uit het zuiden.

Vanmorgen een officieel italiaans ontbijt gekregen van onze gastvrouw. Hele sterke koffie, warme melk, sap, paar sneetjes brood, marmelade en apfelstrüdel. Was heerlijk. Rond 9 uur op de fiets. Eerst naar het piazza duomo en de omliggende straatjes gegaan om daar nog even rond te kijken. Vervolgens nog wat boodschappen gehaald en naar Rovereto gefietst. Net als gisteren volgen we vandaag weer de rivier de Ádige. Rovereto heeft een klein maar sfeervol historisch centrum. We hebben hier op het terras lasagne gegeten. Na het eten op weg naar Brentino, waar een minicamping is bij een wijnboer. Omdat we net als gisteren wind tegen hebben duurt het even voor we er zijn. We hebben ook nog weer een flinke klim naar het dorpje Brentino gemaakt terwijl achteraf bleek dat je ook langs het fietspad (zonder klim) de camping kon bereiken. Weer een mooie oefening voor de Apennijnen. Op de camping de tent opgezet, gedoucht en daarna broodjes gegeten. ’s Avonds nog wat koffie/thee en cup a soup gemaakt met onze brander. Het koelt ’s avonds snel af in de bergen dus vroeg gaan slapen.

• Route: Merano – Trento
• Afstand: 110 km
• Totale tijd: 9 uren
• Fiets tijd: 6,5 uur
• Weer: Heerlijk zonnig weer met een temperatuur van 28 graden. Wel een stevige tegenwind uit het zuiden.

Vanmorgen ontbeten in de jeugdherberg en vrij vroeg (voor ons doen) vertrokken. Rond 9 uur op de fiets met als eerste reisdoel Bolzano. We hadden het idee om koffie te drinken in het oude gedeelte van deze stad. Dat hebben we geweten. We hebben er wel een uur over gedaan om hier te komen. Het was wel mooi met een groot plein met terrasjes, omgeven door oude gebouwen. Maar nu komt het mooiste nog, om de stad weer uit te komen duurde zo mogelijk nog langer. Uieindelijk via een prive-terrein en rondjes door een appelboomgaard weer terug op de route. Achteraf hadden we Bolzano dus beter links kunnen laten liggen. Na een bermpicknick moesten we daarna nog zo’n 50 kilometer naar Trento. Deze route voerde ons langs de rivier de Adige met om ons heen enorme rotswanden. Het dal waar we doorheen fietsen is in de ijstijd uitgesleten door een gletscher. Na het plaatsje Salurn verlieten we het duitse taalgebied. Tot dusver deed alles nog steeds vrij duits aan omdat we in zuid-tirol zaten. Enig nadeel van onze route vandaag was de harde tegenwind waardoor we rond half 6 in Trento aankwamen. Daar begon het zoeken naar de vooraf gereserveerde accommodatie. Uiteindelijk een heel eind op weg geholpen door een charmante italiaan op racefiets die ons voor ging. Uiteindelijk bleek de B&B weer in het gedeelte van de stad te zijn dat hoog tegen de hellingen ligt. Dit waren dus nog een paar steile hellinkjes voor onze benen die er vandaag al 100 kilometer op hadden zitten. De B&B zelf is weer prachtig, met heel veel ruimte omdat we de enige gasten zijn vanavond. Zelf een heerlijk diner in elkaar geflanst, douchen en lekker vroeg gaan slapen. Buiten regent het alweer pijpestelen…

• Route: Glurns – Merano
• Afstand: 70 km
• Totale tijd: 6,5 uur
• Fiets tijd: 4 u 15 min
• Weer: Goed fietsweer, zo nu en dan zon. Wel veel wind tegen. Tegen 3/4 uur weer donkere wolken maar geen regen gehad.

Vanacht heerlijk geslapen en vanochtend lekker uitgebreid ontbeten. Ook de specialiteit van deze streek geproefd, vinschger paarl, een plat, luchtig gebakken grofvolkoren tarwe-roggebrood met veel kummel. Rond kwart over 9 op de fiets. Eerst het stadje Glurns nog even bekeken dat inderdaad net zo mooi was als we dachten. Het wordt nog helemaal omsloten door een stadsmuur met torens en poorten uit 1580. Onze etappe van vandaag gaat door de Vinschgau, dit is het droogste dal in de Oostalpen. Al lang geleden begonnen de boeren hier met de aanleg van ‘Waale’, kilometerslange irrigatiekanalen en -goten, die het water van hoog uit de bergen aanvoeren en over de landerijen verdelen. We kwamen vandaag langs uitgestrekte appelboomgaarden. Het is zelfs zo dat 1/10 van de europese appels in zuid tirol geplukt wordt. Verder zagen we vandaag heel veel burchten en ruïnes en oude kerkjes met op de achtergrond hoge bergen met besneeuwde toppen. Wederom een mooie omgeving dus. De route was vrijwel geheel dalend maar door de harde wind werd dat effect helaas een beetje teniet gedaan. In Prad, het eerste dorpje op de route, kwamen we langs een fietsenmaker. Deze heeft de remblokjes vervangen, het schakelmechanisme bijgesteld en de banden opgepompt. Intussen hebben wij koffie gedronken. Later kwamen we in Laas. Deze plaats is bekend van het marmer, dit schijnt tot de beste soorten ter wereld te behoren. Het is ook gebruikt voor de militaire begraafplaats in Margraten waar wij toevallig twee weken geleden nog zijn geweest. We hebben een kijkje genomen bij de fabriek waar het marmer in platen van verschillende formaten lag uitgestald. Ook zag je in Laas heel duidelijk het verschil tussen de droge (op de zon gelegen) noordzijde van het dal en de beboste zuidzijde. Onze eindbestemming vandaag was Merano. De afdaling hier naar toe was prachtig. Je kon de stad al van een grote afstand in het dal zien liggen, omsloten door hoge bergen. Dankzij deze beschutte ligging was het vroeger een gerenommeerd kuuroord. In Merano aangekomen zien we nog veel statige oude villa’s en hotels. Nadat we ingecheckt hebben bij het Jugendhotel hebben we (eindelijk!) onze was gedaan bij een wasserette. Daarna even gewacht tot de boel weer droog was. Vervolgens naar de spar om boodschappen en ’s avonds nog over de promenade langs de rivier de Passer gewandeld, met fleurige bloemperken, palmen en cipressen. Ook nog even door de winkelstraten gewandeld waar je onder prachtige booggewelven doorwandeld. Dit geeft een hele mooie sfeer. Terug in het jugendhotel nog een cup-a-soup’je gemaakt met onze brander en daarna lekker gaan slapen.

• Route: Landeck – Glurns
• Afstand: 85 km
• Totale tijd: 9,5 uur
• Fiets tijd: 6 uren
• Weer: Tot 16 uur stralend weer, daarna dikke regenbui, even droog en ’s avonds nog 2 uren in de regen gefietst

Vanmorgen hebben we ons verslapen! Het was daardoor wel 10 uur voor we op de fiets zaten. Nog even langs de Lidl gegaan om wat boodschappen te halen en toen richting Pfunds gefietst. Een prachtige route door het dal van de woest schuimende Inn, langs schattige kerkjes, weiden vol wilde bloemen en berghellingen met donkere bossen. Na Pfunds hebben we een kleine omweg gemaakt door zwitserland om de drukke hoofdweg over de Reschenpas te vermijden. Daarna zijn we begonnen aan de klim naar de Norbertshöhe. De klim ging via haarspeldbochten door een bos, een mooie route. Boven aangekomen jasje aangetrokken voor de afdaling naar Nauders. Dat was maar goed ook want er stak een flinke wind op. Het waaide zo hard dat we bijna niet vooruit kwamen in de afdaling. Vanaf Nauders moesten we nog een klein stukje klimmen naar de Reschenpas maar het weer werd er niet beter op. Donkere wolken pakten zich samen en al vrij snel begon het te regenen. Daarom hebben we maar een pauze ingelast bij de bergbahnen Nauders in het restaurant bij de skilift (die nu ook draait om naar het 3-landenpunt te kunnen gaan). Na de koffie/thee regende het nog steeds dus ook maar meteen lekker pasta gegeten. Rond 5 uur pas weer op pad. We hadden nu verwacht dat we nog flink moesten klimmen maar dat stelde niks voor. De klim naar de Norbertshöhe voelde meer als een klim naar de pas dan de reschenpas. Maar goed, na reschen kwamen we uit bij het reschenmeer. Dit is een stuwmeer waarvoor een deel van reschen en het dorpje graun onder water zijn verdwenen. Alleen de kerktoren van Graun steekt nog boven het water uit. Gek gezicht. Langs dit meer en het verderop gelegen Haidermeer hebben we een fietspad gevolgd waarin pittige korte klimmetjes zaten. Dus dat was na 8 km wel mooi geweest. Daarna was het een kwestie van afdalen naar het plaatsje Glurns. Op de achtergrond zien we steeds het Ortler massief. Een indrukwekkende bergketen met besneeuwde toppen. Helaas regende het inmiddels flink zodat we pas rond half 8 enigzins verkleumd arriveerden. Bij de 2e accommodatie was het raak, wel wat boven het budget maar we hadden wel een lekker hete douche, fijn bed en uitgebreid ontbijt verdiend vonden we. Het sfeervolle Glurns wordt nog helemaal omsloten door een stadsmuur met torens en poorten uit 1580 maar dat gaan we morgen nog even bekijken. Nu is het eerst hoog tijd om even lekker te chillen.

• Route: Bludenz – Landeck
• Afstand: 70 km
• Gereden tijd: 8 uren
• Fietstijd: 5 uren
• Weer: tot Klösterle miezerregen, daarna droog, net voor de top van de Arlberg begon het hard te regenen en werd het mistig. Even wat gedronken op de top, toen klaarde het op dus een droge afdaling.

Na een goede nachtrust vanmorgen snel ontbeten. Volgens onze gastvrouw had het vanacht hard geregend maar wij hebben daar niets van gemerkt, beide in diepe slaap. Rond 9 uur koers gezet richting de arlbergpas. We gingen eerst door het smalle Klostertal dieper de bergen in. We hebben de oude hoofdweg door de dorpen gevolgd en gingen over een traject van 25 kilometer geleidelijk omhoog. Net voor Dalaas zagen we nog een waterval langs de steile bergwand naar beneden komen. In Klösterle aan de koffie en appeltaart voor de broodnodige suikers. Daarna aan de echte klim begonnen. Vrij aan het begin zat een vervelend stuk door een tunnel met een flinke stijging over een afstand van 1,5 km. Daarnaast was er druk verkeer en een enorm kabaal in de tunnel (waardoor je niet wist of de auto’s van voor of achter kwamen). Na de tunnel namen we even pauze om weer bij te komen. Het stuk daarna tot de top in St. Christoff was wel pittig maar het ging goed gelukkig. Het landschap werd steeds kaler en ruiger. Net voor de top begon het te regenen maar dat maakte niet zoveel uit want we waren toch al nat van het zweet;). Even wat gedronken in het enige geopende restaurant op de top van 1800 meter. We hebben nog geluk gehad want er kwam een mist opzetten waardoor je geen hand voor ogen zag. Toen we begonnen aan de afdaling was het gelukkig weer opgeklaard. Het wegdek was helaas heel nat waardoor we voorzichtig moesten afdalen en niet sneller dan 45 km/u konden gaan. Onderweg nog een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten. Uiteindelijk kwamen we in St. Anton am Arlberg uit, wat Nellie heel bekend voorkwam! Leuk om het ook eens in de zomer te zien met groene hellingen in plaats van de besneeuwde hellingen. We zijn vervolgens afgedaald naar Landeck waar we nog wat boodschappen hebben ingeslagen. Bij Sport Camp Tirol een appartementje bemachtigd. We moesten wel een uur wachten op de eigenaar maar hebben intussen gegeten. Weer lekker douchen en het plan is om niet te laat te gaan slapen. Zodat onze beentjes lekker uit kunnen rusten.

Voor mensen die benieuwd zijn naar de tussenstand voor Heifer, de teller staat nu op € 415! De veestapel is alweer uitgebreid, iedereen bedankt voor de donaties!

• Route: Lindau – Bludenz
• Afstand: 80 km
• Gereden tijd: 7 uren
• Fietstijd: 4 u 45 min
• Weer: goede fietstemperatuur maar enkele lichte regenbuien, tijdens een zware regenbui kunnen we schuilen onder viaduct

Gisteravond onze tent intact aangetroffen. Vandaag wederom laat vertrokken van de camping. Net voordat de wekker ging nog een regenbui zodat we moesten wachten tot de boel weer enigzins droog was. Daarom alle tijd genomen voor het ontbijt dat we in de recreatieruimte van de camping hebben genuttigd. Daarna het inmiddels vaste ritueel; aankleden, smeren, tassen inpakken en op de fiets plaatsen, tent inpakken, bidons vullen… Het duurt wel even voor we vertrokken zijn. Eenmaal op weg eerst naar Bregenz gefietst, wat nog maar 4 kilometer was. Bregenz ligt aan het uiterste puntje van het bodenmeer wat we nu dus achter ons laten. We gaan nu richting de Alpen. De route van vandaag ging langs Lustenau en Feldkirchen. We zijn langs de gekanaliseerde rijn gefietst die vroeger woest stroomde in dit gebied en vaak voor overstromingen zorgde. Onderweg bij een kegelclub koffie/thee gedronken en verder zelfvoorzienend geweest met onze proviand voorraad. Op papier leek het vandaag een makkelijke route wat in de praktijk tegenviel door het vele draai- en keerwerk. Wel de hele dag prachtig uitzicht gehad op de besneeuwde bergtoppen rondom. Rond 6 uur bij onze B&B gearriveerd. Laatste stukje was nog een flinke klim (ligt helemaal bovenin dorp tegen de helling). Welkom geheten door onze praatgrage gastvrouw en de kattenlucht. Niet zo fris. Nog pasta gegeten bij de plaatselijke pizzeria ter voorbereiding op onze bergetappe morgen. Daarna douchen en gaan slapen. Wist u dat de Milka fabriek in Bludenz staat? De chocolade geur hangt hier in deze stad, heerlijk! (vindt Nellie)

• Route: Markelfingen – Lindau
• Afstand: 70 km
• Totale tijd: 8 uren
• Fietstijd: 4,5 uur
• Weer: Wisselvalling, tussen 12.30 en 13.00 zware regenval, rest van de dag zonnig

Vanmorgen erg laat vertrokken van de camping omdat onze tenten moesten drogen. We hebben gebivakkeerd in het sanitairgebouw van de camping, waar al onze spullen lagen uitgestald. Water gekookt voor thee en ontbeten, ook allemaal in het sanitairgebouw, afdeling heren. Rond 11 uur vertrokken richting Bregenz. Eerst naar Konstanz gefietst, hier hebben we de boot genomen naar Meersburg. Een tochtje van zo’n 12 minuten. Op de boot zagen we al dat het regende op de oever die we net verlaten hadden. En toen we een half uurtje aan het fietsen waren brak ook bij ons een enorme stortbui los. Gelukkig konden we net schuilen bij een openbare toiletvoorziening met afdak. We waren niet de enigen, er waren ook mensen uit Stuttgart en engelsen. Het was best gezellig maar wel anderhalf uur verder voor het weer opklaarde. Deze tijd nuttig besteed door te lunchen. De mevrouw uit Stuttgart heeft nog een foto van ons gemaakt om haar eigen kinderen tot enige vorm van sportiviteit te inspireren. Eenmaal weer op weg waren we vlot in Frederikshaven, waar we op het terras koffie gedronken hebben. Ook weer een leuk stadje zoals we al talloze zijn tegengekomen. Het zonnetje scheen inmiddels weer volop. In Lindau aangekomen hebben we boodschappen gehaald (morgen is er veel dicht) en ondanks het wisselvallige weer toch de gok genomen om op de camping te gaan staan. En aangezien het weer zaterdag is mochten we vandaan weer snacken, dus op naar de Mac. Als we net een hap genomen hebben breekt er weer een enorme stortbui los. We blijven nog maar even hangen. En aangezien we vandaag ons twee doel Bregenz hebben gehaald, al 1300 kilometer op de teller hebben en morgen aan het routeboekje van Reitsma beginnen alle reden om onszelf weer even te trakteren op een gebakje! We zullen straks kijken wat we op de camping aantreffen..

• Route: Rottweil – Markelfingen
• Afstand: 105 km
• Totale tijd: 10 uur
• Fietstijd: 6,5 uur
• Weer: heerlijk fietsweer, zonnig

Vandaag de dag heel goed begonnen met een uitgebreid ontbijt in de jugendherberge. Daarna de bagage weer allemaal naar benenden gesjouwd en op de fiets geplaatst. Bij de VVV info ingewonnen over de te volgen route. Het plan was de Schwarzwald – Bodensee route te volgen wat ons tot Donauschingen goed afging. Het nadeel van deze routes is dat je veel extra kilometers maakt omdat je om alle dorpjes wordt heen geleid (net als het knooppunten netwerk in nederland). Daarna het pad kwijtgeraakt zodat we een eigen route moesten vinden waardoor we door bospaden en weiden gefietst hebben. Ook een paar keer door de berm om van een fietspad op de rijksweg te komen. Maar goed, ook vandaag weer onze bestemming bereikt, dit was Radolfzell. Daar aangekomen begon de zoektocht naar een camping. Radolfzell bleek er geen te hebben waardoor we na veel rondvragen in Markelfingen op de camping zijn beland, zo’n 6 kilometer verderop. In recordtijd tent opgezet, gegeten, gedoucht en toen was het donker. Dus zijn we gaan slapen.