• Route: Landeck – Glurns
• Afstand: 85 km
• Totale tijd: 9,5 uur
• Fiets tijd: 6 uren
• Weer: Tot 16 uur stralend weer, daarna dikke regenbui, even droog en ’s avonds nog 2 uren in de regen gefietst

Vanmorgen hebben we ons verslapen! Het was daardoor wel 10 uur voor we op de fiets zaten. Nog even langs de Lidl gegaan om wat boodschappen te halen en toen richting Pfunds gefietst. Een prachtige route door het dal van de woest schuimende Inn, langs schattige kerkjes, weiden vol wilde bloemen en berghellingen met donkere bossen. Na Pfunds hebben we een kleine omweg gemaakt door zwitserland om de drukke hoofdweg over de Reschenpas te vermijden. Daarna zijn we begonnen aan de klim naar de Norbertshöhe. De klim ging via haarspeldbochten door een bos, een mooie route. Boven aangekomen jasje aangetrokken voor de afdaling naar Nauders. Dat was maar goed ook want er stak een flinke wind op. Het waaide zo hard dat we bijna niet vooruit kwamen in de afdaling. Vanaf Nauders moesten we nog een klein stukje klimmen naar de Reschenpas maar het weer werd er niet beter op. Donkere wolken pakten zich samen en al vrij snel begon het te regenen. Daarom hebben we maar een pauze ingelast bij de bergbahnen Nauders in het restaurant bij de skilift (die nu ook draait om naar het 3-landenpunt te kunnen gaan). Na de koffie/thee regende het nog steeds dus ook maar meteen lekker pasta gegeten. Rond 5 uur pas weer op pad. We hadden nu verwacht dat we nog flink moesten klimmen maar dat stelde niks voor. De klim naar de Norbertshöhe voelde meer als een klim naar de pas dan de reschenpas. Maar goed, na reschen kwamen we uit bij het reschenmeer. Dit is een stuwmeer waarvoor een deel van reschen en het dorpje graun onder water zijn verdwenen. Alleen de kerktoren van Graun steekt nog boven het water uit. Gek gezicht. Langs dit meer en het verderop gelegen Haidermeer hebben we een fietspad gevolgd waarin pittige korte klimmetjes zaten. Dus dat was na 8 km wel mooi geweest. Daarna was het een kwestie van afdalen naar het plaatsje Glurns. Op de achtergrond zien we steeds het Ortler massief. Een indrukwekkende bergketen met besneeuwde toppen. Helaas regende het inmiddels flink zodat we pas rond half 8 enigzins verkleumd arriveerden. Bij de 2e accommodatie was het raak, wel wat boven het budget maar we hadden wel een lekker hete douche, fijn bed en uitgebreid ontbijt verdiend vonden we. Het sfeervolle Glurns wordt nog helemaal omsloten door een stadsmuur met torens en poorten uit 1580 maar dat gaan we morgen nog even bekijken. Nu is het eerst hoog tijd om even lekker te chillen.